Ik studeerde af aan de KULeuven in 1989. Als Nestor van onze huisartsenpraktijd, geeft ik onze patiënten nog elke dag het beste van mezelf. Voor mij betekent dat in de eerste plaats een goed, menselijk contact, en de tijd nemen voor een advies dat iedereen begrijpt.
Telkens probeer ik de persoon achter de ziekte te zien, wat het beroep voor mij nog steeds even boeiend maakt als in het prille begin.
Binnen het uitgebreide vakgebied van huisarts heb ik een voorliefde (als ik dat zo mag uitdrukken) ontwikkeld voor huidziekten en kleine heelkundige ingrepen. Verder ben ik nog volop actief in HAK Herkenrode (actief bestuurslid en 20 jaar nascholingsverantwoordelijke), en lid van Wachtposten Vlaanderen. Jarenlang was ik ook praktijkopleider, een fakkel die nu met glans gedragen wordt door collega Bernard. Ik begeleid nog wel mee de stages vanuit KULeuven. Daarnaast vervul ik taken als aangenomen geneesheer van de Politie en van het ABL.
In 1959 begon mijn vader hier, in Herk-de-Stad, als huisarts. Ik nam de fakkel over in 1989 en wordt nu bijgestaan door toffe en competente collegae. Ik ben een trotse vader van twee kinderen (Thomas en Annelien) die ook voor het artsenberoep gekozen hebben.
Kortom, huisarts zijn is een roeping, het is geen beroep.